Wetsvoorstel seksuele misdrijven moet worden aangescherpt
De minister van Justitie en Veiligheid heeft deze zomer het wetsvoorstel seksuele misdrijven ter consultatie aangeboden. Het voorstel heeft als doel slachtoffers beter te beschermen en politie en openbaar ministerie meer mogelijkheden te geven om op te treden. Het uitgangspunt is dat seksuele grensoverschrijding online even strafwaardig is als offline. Defence for Children – ECPAT is verheugd over deze moderniseringsslag. We beschouwen het voorstel als een stap vooruit in de bescherming van kinderen tegen geweld, waaronder seksueel misbruik, en tegen seksuele uitbuiting, zoals vastgelegd in artikel 19 en artikel 34 van het VN-Kinderrechtenverdrag. Defence for Children – ECPAT vindt echter dat het voorstel moet worden aangescherpt. Zo wordt er ten onrechte onderscheid gemaakt in de strafmaat voor verkrachting van een kind tussen de 16 en 18 jaar en van een kind tussen de 12 en 16 jaar.
Bescherming tegen verkrachting van 16- en 17-jarigen
In geval van verkrachting vraagt Defence for Children – ECPAT om extra bescherming van kinderen tussen 16 tot 18 jaar. Volgens het wetsvoorstel zou voor verkrachting van kinderen uit deze leeftijdscategorie dezelfde strafmaat gelden als voor verkrachting van volwassenen (namelijk 12 jaar: artikel 245 lid 5 Sr respectievelijk artikel 241 Sr). Dit heeft te maken met de seksuele meerderjarigheid vanaf 16 jaar. Daardoor is er juridisch geen sprake van een strafverzwarende factor voor de verkrachting van een kind ouder dan 16 jaar. Voor kinderen tussen de 12 en 16 jaar geldt wel een hogere strafmaat (namelijk 16 jaar: artikel 251 lid 4 Sr). Wij vinden dat er ten onrechte onderscheid wordt gemaakt. Voor verkrachting van een kind tussen de 16 en 18 jaar zou dezelfde strafmaat moeten gelden als voor de verkrachting van een kind tussen de 12 en 16 jaar.
Aanpak seksuele handelingen met kinderen tegen betaling
Betaalde seks met kinderen onder de 16 jaar is in het wetsvoorstel niet als afzonderlijk misdrijf strafbaar gesteld. Het is nu niet relevant voor de strafrechtelijke aansprakelijkheid of er sprake is van betaling of niet. Wel kan deze omstandigheid aanleiding zijn voor het Openbaar Ministerie om de strafeis te verhogen en voor de rechter om een hogere straf op te leggen. Defence for Children – ECPAT vindt echter dat seksuele handelingen met een minderjarige tegen betaling expliciet moet worden opgenomen als strafverzwaringsgrond (in artikel 251 Sr). Hiermee geeft de wetgever een duidelijk signaal: seksuele handelingen met een minderjarige tegen betaling en misbruik en uitbuiting van een minderjarige door middel van prostitutie is een zeer ernstig feit.
In 2000 werd ontucht tegen betaling met een kind van 16 en 17 jaar strafbaar gesteld en de minimale leeftijd voor prostitutie bepaald op 18 jaar (in artikel 248b Sr, in het wetsvoorstel is dat artikel 245 Sr). Echter, in het wetsontwerp regulering sekswerk (Wrs) wordt de minimale leeftijd voor sekswerk verhoogd naar 21 jaar. Betaalde seks met een jongere onder de 21 jaar zal volgens de Wrs worden bestraft met maximaal 12 maanden hechtenis. Het verschil tussen de maximumstraf van negen jaar in geval van seks tegen betaling met een 17-jarige en twaalf maanden in geval van seks tegen betaling met een 18-jarige is volgens ons te groot.
Aandacht voor vervolgen van de ‘klant’
Verder benadrukken wij het belang om bij politie en het Openbaar Ministerie speciale aandacht te hebben en een specifieke aanpak te ontwikkelen voor het vervolgen van degenen die seksuele handelingen met kinderen verrichten tegen betaling (de ’klant’). Dit heeft vaak een ander karakter dan andere vormen van seksueel misbruik, zeker wanneer het kind slachtoffer is van mensenhandel (artikel 273f Sr). De vraag naar seks met minderjarigen speelt een cruciale rol in het veroorzaken en in stand houden van mensenhandel.
Terminologie
De memorie van toelichting bij het wetsvoorstel bevat de term jeugdprostitutie. Defence for Children – ECPAT vindt dat het gebruik van de term prostituee in combinatie met minderjarigen geen recht doen aan de ernst van de situatie en het slachtofferschap. Wij stellen voor om te spreken van ‘kindermisbruik in prostitutie’ en ‘uitbuiting van kinderen voor prostitutie’. Dit is terminologie die de getroffen kinderen niet stigmatiseert en seksueel geweld niet bagatelliseert. Kinderen dragen geen verantwoordelijkheid of schuld aan hun eigen uitbuiting of misbruik.