Scroll down
Scroll down
Foto credits: Mona van den Berg
Toen Safiya* (22) uit Uganda jong was, had haar vader niet genoeg geld om al zijn zeven kinderen naar school te laten gaan. Alleen Safiya’s oudste zus mocht naar school, de rest van de kinderen moest meewerken op het land.
Iets dat ze heel moeilijk vond, naar school gaan was altijd al haar grootste wens. “Toen mijn oudste zus werd uitgehuwelijkt, kregen mijn ouders een bruidsschat. Helaas besloot mijn vader om dat geld niet te besteden aan onderwijs. Hij zag de waarde van school niet in en al helemaal niet de waarde van meisjes.”
“Op mijn zestiende besloot mijn vader dat het tijd was dat ik ging trouwen. De meeste meisjes werden al op hun tiende uitgehuwelijkt.” Safiya weigerde. “Van een vriend hoorde ik dat ik in Kampala in een hotel kon werken. Ik besloot op het aanbod in te gaan. Maar eenmaal aangekomen moest ik dingen doen die niet wilde. Seks. Voor geld. Ik begon te schreeuwen, de huiseigenaar heeft me uiteindelijk bevrijd.” Safiya mocht in eerste instantie niet thuiskomen van haar vader, later gelukkig wel. Safiya’s oudste zus betaalde haar schoolgeld. “Helaas raakte ze na een jaar werkeloos. Ik ben toen gaan werken op het land, waardoor ik geld voor school bij elkaar kon sparen. Trots ging ik naar de directeur. Maar hij weigerde mij toe te laten.”
Safiya’s vulde haar dagen weer met werken op het land, totdat er in 2016 vlak bij haar dorp een bijeenkomst van de Girls Advocacy Alliance werd georganiseerd. “Ik hoorde dat ze vrijwilligers zochten en besloot een kijkje te nemen.” Toen ze een voorzitter vroegen, twijfelde Safiya geen seconde. ”Ik riep ‘Ja, ik!’ door de zaal.” Safiya is nog steeds voorzitter bij de youth advocates. “Ik ga weer naar school en heb veel trainingen gevolgd op het gebied van gender, lobby en netwerken, maar ik leerde ook hoe ik mezelf kan presenteren. Van een kwetsbaar meisje dat geweigerd was op school, veranderde ik in een jonge vrouw met power die een opleiding volgt.”
Die kracht zet ze in om de situatie van meisjes in haar dorp te verbeteren. “We hebben het voor elkaar gekregen om 186 meisjes en jonge vrouwen weer naar school te laten gaan. Ook is het aantal kindhuwelijken in onze gemeenschap enorm gedaald.” Safiya werd gevraagd om deel te nemen aan trainingen buiten haar regio. “Ik sliep in een hotel en zag voor het eerst lakens! Ook mocht ik de First Lady van een petitie aanbieden over onderwijs voor meisjes. Ik voelde me na deze ontmoeting echt een andere persoon.”
Ook haar ouders zijn veranderd sinds Safiya youth advocate is. “Mijn vader is nu een groot voorstander van onderwijs voor meisjes. Al mijn zusjes gaan nu naar school. Mijn vader is trots op me. Mijn moeder trouwens ook. En veel mensen in het dorp!” De toekomst ziet Safiya rooskleurig tegemoet. “Mijn dochters hoeven later niet mee te maken wat ik heb meegemaakt”
Girls Advocacy Alliance Programma
*vanwege de privacy noemen we niet haar echte naam