Scroll down
Auteur: Grieteke Meerman
Credits foto: Ilvy Njiokiktjien
Zelf heeft Ksheeraja (19) geen ouders die hun dochter het liefst al op haar twaalfde zouden uithuwelijken, maar dat maakt deze moderne Indiase niet minder onverschrokken in haar strijd tegen kindhuwelijken en geweld tegen vrouwen.
Tot voor kort kon universiteitsstudente Ksheeraja letterlijk horen hoe haar buurman zijn jonge vrouw in elkaar sloeg. “Op een dag heb ik bij hem aangeklopt en hem gewaarschuwd. Ik zei: als je dit nog één keer doet, geef ik je aan. Waarop hij zei dat ik me er niet mee moest bemoeien. Toen heb ik meteen de politie gebeld.” Om haar punt kracht bij te zetten, heeft ze ook nog haar opa, die werkzaam is bij een speciale afdeling van de politie, , ingelicht over het voorval. “Hij heeft hem ook gewaarschuwd. En nu merk ik dat hij zijn vrouw bijna niet meer slaat, omdat ik naast hem woon!”, zegt ze trots lachend.
Al van jongs af aan maakt Ksheeraja zich boos over de schending van meisjes- en vrouwenrechten. Ze herinnert zich nog goed hoe het haar op twaalfjarige leeftijd aangreep toen haar tante trouwde met een man die haar later mishandelde en geketend opsloot in huis. “Niemand durfde zijn stem tegen hem te verheffen, zelfs haar ouders niet. Serieus, ik word hier zo boos van!” Ondanks het taboe op echtscheidingen heeft haar familie haar tante uiteindelijk toch ‘uitgekocht’. “Nu woont ze bij mijn opa en werkt ze als een lerares in een van de naaischolen. Intussen wordt er gezocht naar matches voor haar, zodat ze zich alsnog kan settelen.”
Ksheeraja heeft geleerd haar mannetje te staan nadat ze haar vader op haar vijftiende verloor. “Na zijn dood verwachtte iedereen in onze omgeving dat wij om geld zouden vragen, maar dat deden we dus niet. Ik ben, naast mijn opleiding, meteen zelf aan het werk gegaan. Niet omdat mijn moeder anders de financiën niet rond kreeg, maar omdat ik zelfstandig wil zijn.” Ze begon met het geven van bijles aan andere kinderen en schrijft de laatste jaren voor verschillende universiteitsbladen. Daarnaast doet ze bij een IT-bedrijf ervaring op als softwareontwikkelaar.
Haar moeder stimuleert Ksheeraja in alles wat ze doet. Niet alleen in haar carrière, maar ook in haar kledingkeuzes. Als zij zin heeft om een strakke jurk te dragen die haar schouders bloot laat, wat in India als uitdagend wordt gezien, dan mag dat. Zo moedigt ze haar dochter ook aan om mee te doen aan de Girls Advocacy Alliance (GAA), een samenwerking van Plan International Nederland, Terres des Hommes, Defence for Children - ECPAT en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Als zogeheten youth advocate is ze onderdeel van een groeiend netwerk van meiden die worden getraind om door middel van lobby en activisme de positie van vrouwen te verbeteren.
De belangrijkste doelen van GAA zijn het terugdringen van kindhuwelijken, kinderhandel en geweld tegen meisjes en jonge vrouwen. Daarbij zit de oplossing ‘m in het tegengaan van economische uitsluiting door de toegang tot onderwijs voor meisjes te verbeteren. Ksheeraja: “Ik zie voor mezelf een rol weggelegd in het veranderen van de denkbeelden en opvattingen van ouders. Want de meisjes zelf kunnen weinig doen, van hen wordt verwacht dat ze trouwen en voor de rest van hun leven bij hun man blijven. Maar ik heb te vaak gezien dat kindhuwelijken uitmonden in huiselijk geweld, en dat bevalt me niet.”