Scroll down
Auteur: Grieteke Meerman
Credits foto: Ilvy Njiokiktjien
Anthony Robert (23) uit Sierra Leone werd als baby van twee maanden op straat achtergelaten. Zijn zestienjarige moeder had de bevalling niet overleefd en er was kennelijk niemand anders om voor hem te zorgen. Nu heeft Anthony zich aangesloten bij de Girls Advocacy Alliance om meisjes te beschermen tegen seksueel geweld en tienerzwangerschappen.
Ook jongens sluiten zich in Sierra Leone aan bij de strijd voor een betere positie van meisjes en jonge vrouwen. Een goed voorbeeld is de 23-jarige Anthony Robert, jongerenlobbyist van een Girls Advocacy Alliance-groep in zijn woonplaats Freetown. Vanuit die hoedanigheid spreekt hij andere jongens en mannen aan op hun daden, als er in zijn gemeenschap bijvoorbeeld sprake is van een verkrachtingszaak of een tienerzwangerschap.
Er gaat een persoonlijk verhaal schuil achter de reden dat hij zich zo betrokken voelt bij problemen als seksueel geweld en tienerzwangerschappen. “Ik ben zelf een slachtoffer van een ongeplande tienerzwangerschap. Mijn moeder is overleden toen ik werd geboren, toen ze nog maar zestien was. Ik ben dus opgegroeid zonder moeder, en wil niet dat anderen moeten meemaken wat ik heb meegemaakt.”
Twee maanden na zijn geboorte is Anthony op straat te vondeling gelegd, met een briefje waar zijn naam op stond. Het zal een wanhoopsdaad zijn geweest van degene die hem die eerste weken heeft verzorgd. Een tante, een oma; wie zal het zeggen? Die vrouw die hem vond en zich zijn lot aantrok, nam hem aan als haar zoon, ondanks haar eigen problemen als alleenstaande moeder. “Ze nam me mee naar de kerk en zei dat ze een zoon had gevonden”, vertelt Anthony.
Maar er wachtte hem geen gemakkelijke jeugd in de sloppenwijk waar hij opgroeide. “Om te kunnen overleven, moesten we dingen verkopen op straat, waar altijd geweld was. We hadden altijd te weinig eten en vieze kleren. Het is een wonder dat ik mijn school heb kunnen afmaken”, aldus Anthony, die nu in het tweede jaar van zijn opleiding tot elektricien zit.
Hij is een van de vijf jongens in de lobbygroep van de Girls Advocacy Alliance waarmee hij, samen met twintig meiden, een verandering teweeg probeert te brengen. Hun werk behelst vooral het aanspreken van mensen op straat of ‘deur- tot-deur-campagnes’, waarbij de jongeren bij buurtbewoners aanbellen om de boodschap over te brengen. “Dan vertellen we dat de rug van een meisje niet bedoeld is voor baby’s, maar voor een schooltas”, zegt hij verwijzend naar de manier waarop vrouwen in Sierra Leone hun baby dragen: in een draagzak op de rug.
Hij spreekt niet alleen jongens en hun ouders aan, maar ook meisjes. “Sommige meisjes denken dat het krijgen van een kind ze richting zal geven in het leven. Ze begrijpen niet dat ze nog veel te jong zijn om moeder te worden. Ik vertel ze dat het lichaam van een tiener het niet aankan om een kind op de wereld te zetten. Maar ook dat ze er niet goed voor zal kunnen zorgen, omdat ze zelf nog een kind is. Wij zeggen: ga eerst naar school en begin daarna pas aan kinderen.”
Anthony neemt overigens een groot risico met zijn lobby voor meisjesrechten. “Ik word zelfs weleens in elkaar geslagen”, zegt hij. “Die mensen snappen niet wat ik in een meisjeslobbygroep te zoeken heb. Ze vinden dat die problematiek een zaak is van meisjes, niet van jongens. Ik zeg dan dat ik vind dat je als jongen de verantwoordelijkheid hebt om meisjes te beschermen.”