Jaarbericht Kinderrechten 2011
In het Jaarbericht wordt de kinderrechtensituatie in Nederland onder de loep genomen op basis van het VN-Kinderrechtenverdrag. In het Jaarbericht Kinderrechten meten Defence for Children en UNICEF Nederland de stand van zaken omtrent kinderrechten. In 2010 is er weinig vooruitgang geboekt op de verschillende beleidsterreinen die kinderen aangaan. Daarmee staat de positie van kinderen in Nederland onder druk, met name die van de meest kwetsbare kinderen. De cijfers uit het Jaarbericht tonen aan dat de wachtlijsten bij de Bureaus Jeugdzorg in 2010 met maar liefst 59% zijn gestegen, dat het aantal minderjarige slachtoffers van uitbuiting (onder wie slachtoffers van pooierboys) in 2010 met 30% is toegenomen ten opzichte van 2009, de hulp voor kinderen die het slachtoffer zijn van kindermishandeling niet of niet snel genoeg beschikbaar is en dat de rechtspositie van 'vreemdelingen' kinderen die in Nederland geworteld zijn, erg zwak is.
Opmerkelijke cijfers
Comensha registreerde in 2010 in Nederland 152 minderjarige slachtoffers van mensenhandel op een totaal van 993 slachtoffers. Dat betekent dat vijftien procent van de slachtoffers minderjarig is. Het absolute aantal slachtoffers en het percentage van minderjarige slachtoffers is toegenomen. De meerderheid van de minderjarige slachtoffers is net als in voorgaande jaren afkomstig uit Nederland (59 procent) en is uitgebuit in de seksindustrie. Het aantal meldingen van slachtoffers in de leeftijdsgroep van tien tot en met veertien jaar stijgt de laatste jaren. Deze toename wordt onder andere verklaard doordat het Meldpunt Jeugdprostitutie nu ook bij Comensha meldt, vaak in het geval van slachtoffers van loverboys.
Zorgpunten over opvang slachtoffers mensenhandel
De opvang voor Nederlandse minderjarige slachtoffers van mensenhandel, vaak slachtoffers van loverboys, vindt plaats binnen de jeugdzorg. De reguliere programma's van de jeugdzorg zijn vaak gericht op kinderen met opvoedings- en gedragsproblemen en houden geen rekening met de specifieke behoeften van slachtoffers van mensenhandel. Binnen de jeugdzorg zijn structureel onvoldoende gespecialiseerde opvangplekken voor de behandeling van minderjarige slachtoffers van (seksuele) uitbuiting. Het is nodig om een visie te ontwikkelen over de opvang voor deze groep.
Goede signalering, melding en kindvriendelijke benadering is nodig. In het onderwijs, de opvang, de zorg- en hulpverlening, de gezondheidszorg, de arbeidsinspectie, maar ook bij organisaties die met migranten werken moet men (seksuele) uitbuiting kunnen herkennen en dit melden. Bij vermoedens van uitbuiting dienen minderjarige slachtoffers zorgvuldig en uitvoerig geïnterviewd te worden door getrainde specialisten die hiervoor voldoende tijd hebben. Ze moeten dit kunnen doen in een kindvriendelijke omgeving en gebruik kunnen maken van technieken en middelen die rekening houden met de leeftijd, ontwikkeling en omstandigheden van het kind.
