Dreigende uitzetting van kinderen naar Mongolie
Defence for Children maakt zich ernstig zorgen om twee broertjes van vijf en zeven jaar oud die in Nederland zijn geboren. De jongens en hun moeder zijn in detentie geplaatst om aankomende donderdag te worden uitgezet naar Mongolië. Toen zij werden opgepakt waren hun vader en zus niet aanwezig. Zij dreigen nu gescheiden van hun vader en zus te worden uitgezet naar een land waar zij niet meer thuis horen.
De zus van achttien jaar oud, verblijft al negen jaar in Nederland en heeft hier eindexamen gedaan. Het hele bestaan van de kinderen is opgebouwd in Nederland. Zij gaan hier naar school en hebben hier hun vriendjes en vriendinnetjes. Met name het jongste kind is zeer kwetsbaar omdat hij een autistische stoornis en een lichte verstandelijke beperking heeft. Hulpverleners hebben vastgesteld dat hij zijn leven lang begeleiding nodig zal hebben. In Nederland gaat hij naar bijzonder onderwijs. De noodzakelijke begeleiding en toegang tot bijzonder onderwijs is echter in Mongolië niet gegarandeerd.
Uit het in december 2018 verschenen rapport ‘Schaderisico bij uitzetting langdurig verblijvende kinderen: Een multidisciplinaire wetenschappelijke onderbouwing’ blijkt dat kinderen die na jarenlang verblijf in Nederland met uitzetting worden bedreigd, extreem kwetsbaar zijn vanwege de voortdurende stress waaraan zij blootstaan en een gebrek aan stabiliteit in hun leven. In de schadenota wordt geconcludeerd dat jarenlange angst voor gedwongen uitzetting de ontwikkeling van deze kinderen in ernstige mate bedreigt. Dit heeft grote gevolgen voor zowel hun huidige functioneren als voor hun functioneren in de toekomst. In de schadenota wordt geconcludeerd dat van deze groep kinderen niet kan worden verwacht dat ze zich nog kunnen aanpassen aan een nieuwe, veelal ‘verarmde’, omgeving. Dat maakt het uitzetten van deze langdurig in Nederland verblijvende kinderen, naar huidige wetenschappelijk inzichten, onverantwoord.
De schadenota is geschreven door prof. dr. Erik Scherder, hoogleraar klinische neuropsychologie aan de Vrije Universiteit, dr. Elianne Zijlstra en mr. dr. Carla van Os. Zijlstra en Van Os zijn verbonden aan het Onderzoeks- en Expertisecentrum voor Kinderen en Vreemdelingenrecht van de Rijksuniversiteit Groningen. De nota is onderschreven door 38 hoogleraren op het terrein van neuropsychologie, (ontwikkelings-)psychologie, psychiatrie, (ortho-)pedagogiek en andere aanverwante vakgebieden.
Waar aanpassing aan een nieuwe en vaak ‘verarmde’ omgeving voor alle gewortelde kinderen veelal onmogelijk is, valt dit al helemaal niet te verwachten van het jongste broertje van het gezin nu hij een stoornis in het autistisch spectrum heeft waardoor hij een zeer beperkt aanpassingsvermogen heeft. De immigratieautoriteiten hebben nagelaten te onderzoeken wat het te verwachten effect van uitzetting op deze kwetsbare kinderen is. Defence for Children concludeert daarom dat de detentie en uitzetting in strijd met het VN-Kinderrechtenverdrag is.
Martine Goeman: “Gezien de wetenschappelijke inzichten over mentale en fysieke schade aan gewortelde kinderen bij uitzetting en de bijzondere kwetsbaarheid van het broertje is het onverantwoord dat deze uitzetting wordt doorgezet. De kinderen worden daarnaast ook nog gescheiden van hun vader en zus waardoor hen nog meer schade wordt toegebracht. Defence for Children roept staatssecretaris Harbers op de kennis uit de schadenota te benutten bij de besluitvorming over deze en andere gewortelde kinderen. Er kan geen rechtvaardiging voor bestaan dat kinderen, ondanks de glasheldere conclusies uit de schadenota die brede steun geniet onder tal van wetenschappers, toch aan die ontwikkelingsschade worden blootgesteld.”