Sharenting: ouderschap anno 2017?

"Plasje op potje doen #zindelijkheidstraining #trots #plasje #potje #oefenen" en "Voor de foto wil mijn kleine meisje nog wel even lachen, maar voor de rest vindt ze er weinig aan #waterpokken #zieligmeisje". Dit zijn een tweetal onderschriften bij foto's op sociale media van ouders die een foto van hun kind delen. Het world wide web staat er vol mee. Mijns inziens een zorgwekkende ontwikkeling nu het gaat om het verspreiden van persoonlijke gegevens van het kind en het kind hiertoe geen toestemming heeft gegeven. Maar is het plaatsen van foto's van je eigen kind op internet in strijd met de rechten van het kind? Deze vraag zal ik beantwoorden aan de hand van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind.

#Vindikleuk

Sharenting is een combinatie van de woorden share en parenting en betekent dat ouders foto's en berichten plaatsen van en over hun kind op sociale media. Er kan beargumenteerd worden dat dit geen opvallende ontwikkeling is in de opvoeding van kinderen anno 2017, aangezien (veel) ouders zich continu in een online omgeving bevinden. Een foto maken van je kind met een smartphone en vervolgens op Instagram plaatsen is dan ook snel gedaan. Als familie of vrienden ver weg wonen, kan het delen van foto's op sociale media een ideale manier zijn om hen op de hoogte te houden omtrent het opgroeien van de kinderen. Daarnaast volgt er uit artikel 18 IVRK dat ouders de primaire verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding van het kind. Toch zie ik, ondanks deze argumenten, sharenting als een zorgwekkende ontwikkeling om de volgende drie redenen.

Gevaar sharenting

Ten eerste omdat de politie waarschuwt voor het misbruik van de foto's, nu 50% van alle nieuwe kinderpornografie onschuldige foto's van kinderen zijn, die onder andere door middel van sharenting gevonden worden. Op grond van artikel 19 IVRK zijn staten verplicht om kinderen te beschermen tegen alle vormen van misbruik. Uit onderzoek van Stacey Steinberg blijkt dat veel ouders geen juiste keuze kunnen maken als het gaat om sharenting, aangezien zij onvoldoende begeleiding krijgen in het afwegen van de gevaren tegen de positieve kanten. Ik acht het daarom van belang dat er meer inspanning wordt verricht door de overheid om ouders bewust te maken van de gevaren op het internet. De overheid heeft tenslotte een positieve verplichting om kinderen te beschermen tegen online misbruik.

Recht op privacy

Een andere reden is dat het kind recht heeft op privacy conform artikel 16 IVRK. Door sharenting kan er sprake zijn van een onrechtmatige aantasting van de eer en goede naam van het kind of kan het een onrechtmatige inmenging opleveren in zijn of haar privé- of gezinsleven. Sharenting veroorzaakt het risico dat ouders een bepaald beeld van het kind vormen op het internet tegen de wil van het kind in. Het kind heeft het recht om een eigen identiteit te ontwikkelen, zowel online als offline. Het is aan de ouders om het kind hierin te ondersteunen.

Stem van het kind

Tot slot heeft het kind op grond van artikel 12 IVRK het recht om zijn mening te vormen en te uiten, waar vervolgens een passend belang aan gehecht dient te worden. Ouders dienen hier rekening mee te houden en zouden daarom – mijns inziens – niet aan sharenting moeten doen totdat het kind gelet op zijn leeftijd en rijpheid in staat is om zijn mening hierover te vormen en te uiten.

Conclusie

Concluderend is het plaatsen van foto's van je eigen kind op internet niet per definitie in strijd met de rechten van het kind, maar kan dit zeker wel zijn. De grote uitdaging in een wereld waarin we altijd online zijn, is een juiste afweging in enerzijds de bescherming van de identiteit en de ontwikkeling van het kind en anderzijds de primaire verantwoordelijkheid van ouders om de opvoeding vorm te geven. Ouders dienen zich bewust te zijn van de gevaren van sharenting en de gevolgen die sharenting kan hebben voor de toekomst van het kind. Dit gebeurt in ieder geval niet door sharenting als ouderschap anno 2017 te zien. •