Voorzieningen kinderen met een beperking

Hoewel voor kinderen met een beperking met een verblijfstitel diverse voorzieningen bestaan, zijn deze voor ongedocumenteerde kinderen vaak moeilijk of niet toegankelijk. Ongedocumenteerde kinderen zijn uitgesloten van zowel de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo, zie hiervoor ‘Het ongedocumenteerde kind en gezondheidszorg’) als de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong). Het is aan de gemeente om te besluiten over het leveren van Wmo-zorg aan een jongere. Daarvoor zou ook een ongedocumenteerd kind in aanmerking kunnen komen, maar dit verschilt per gemeente. Het Rijk compenseert de gemeente hiervoor niet.  

Wel kan het ongedocumenteerde kind met een beperking aanspraak maken op voorzieningen op basis van de Wet langdurige zorg (Wlz). Deze zorg is er voor mensen met een chronische ziekte of beperking, die 24 uur per dag zorg nodig hebben. Deze zorg wordt meestal gegeven in een instelling voor gehandicaptenzorg, maar is soms ook thuis mogelijk.

Omdat diverse voorzieningen vaak moeilijk, of zelfs niet toegankelijk zijn voor ongedocumenteerde kinderen, is er sprake van een schending van artikel 23 van het VN-Kinderrechtenverdrag. Dit artikel zegt dat een kind met een beperking een volwaardig en behoorlijk leven dient te hebben, in omstandigheden die de waardigheid van het kind verzekeren, zijn zelfstandigheid bevorderen en zijn actieve deelneming aan het gemeenschapsleven vergemakkelijken.