Jeugdhulp

Ook ongedocumenteerde kinderen kunnen jeugdhulp verkrijgen via de gemeente, als er sprake is van opgroei- en opvoedingsproblemen of psychische problemen en stoornissen. Ze genieten niet dezelfde rechten onder de Jeugdwet als kinderen met een verblijfsstatus. Zo zijn er enkele voorwaarden opgenomen in het Besluit Jeugdwet, waaronder:

1. Jeugdigen worden bij voorkeur niet in een pleeggezin geplaatst: Als beide ouders niet meer het gezag over hun kind hebben vanwege een gezagsbeëindigende maatregel en als wordt aangetoond dat dit in het belang van de ontwikkeling van het kind is, kan een kind uit huis worden geplaatst. In beginsel worden ongedocumenteerde kinderen in een instelling geplaatst in plaats van bij een pleeggezin. Als verblijf bij een pleeggezin wenselijk wordt geacht, dient dit in het besluit van de gecertificeerde instelling of van het college van B&W bij het verzoek om een individuele voorziening gemotiveerd te worden. De gedachte hierachter is dat wanneer een kind in een gezin wordt geplaatst, hij/zij zich meer zal hechten en opgenomen wordt in de Nederlandse samenleving, terwijl dit zoveel mogelijk voorkomen zou moeten worden met het oog op het verwachte (kortdurende) verblijf in Nederland. Het valt te betwisten of deze restrictie gesteld mag worden, gezien het bepaalde in het VN-Kinderrechtenverdrag.

2. Jeugdhulp wordt in principe maar toegekend voor een halfjaar: de gedachte hierachter is dat de situatie van een ongedocumenteerd kind snel kan wijzigen. Het is wel mogelijk om deze jeugdhulp te verlengen.

In geval van een alleenstaande minderjarige vreemdeling zal de landelijk werkende voogdij-instelling Stichting Nidos voogdijschap op zich nemen. Alleenstaande minderjarige vreemdelingen jonger dan 15 jaar worden opgevangen in pleeggezinnen onder verantwoordelijkheid van Stichting NIDOS, alleenstaande minderjarige vreemdeling ouder dan 15 jaar worden opgevangen door het COA in kleinschalige opvanglocaties voor jongeren met continue begeleiding.