“We moeten serieuzer zijn om de verkrachting van kinderen in Sierra Leone te beëindigen”
Manaff Abdul Kemokai
Directeur Defence for Children Sierra Leone en President Defence for Children International
Scroll down
Manaff Abdul Kemokai
Directeur Defence for Children Sierra Leone en President Defence for Children International
Ik ben onder de indruk van de groeiende publieke verontwaardiging over de dood van de 5-jarige Khadijah als gevolg van meerdere verkrachtingen. Ik dank alle Sierra Leoners, inclusief de First Lady van de Republiek Sierra Leone, mevrouw Fatima Bio en alle niet Sierra Leoners voor het bijdragen aan een luide stem voor onmiddellijke gerechtigheid voor het slachtoffer. Dit betekent dat het bewustzijn bij het publiek toeneemt en, nog belangrijker, dat de gemeenschap de strijd in handen neemt. De overheid neemt de aanpak van seksueel en gender gerelateerd geweld serieus. Op 9 juli is het ‘Centrum stop seksueel en gender gerelateerd geweld’ (SGBV One Stop Centers”) officieel geopend door de President van Sierra Leone, H.E Maada Bio. “With this one stop centers, from which there will be 6 pilots in the country, we are the second country in West-Africa who has such a center and one out of the nine countries in Africa. My focus is on SGBV, as the future of this nation depends on women”.
Verkrachting en seksueel geweld, met name gender gerelateerd geweld, is een kwestie die ons allemaal aangaat. Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van ngo’s, de Verenigde Naties, de politie van Sierra Leone of het ministerie van Gender en Kinderzaken. De recente publieke verontwaardiging en oproepen tot gerechtigheid tonen aan dat het publiek gelooft dat gerechtigheid zonder hun druk vergezocht zal zijn voor het slachtoffer, en dat Sierra Leoners een rechtssysteem willen dat ze kunnen vertrouwen. Er worden nog steeds alarmerende gevallen van verkrachting in Sierra Leone geregistreerd. In 2019 heeft de president van Sierra Leone, H.E Maada Bio, de noodtoestand tegen verkrachting afgekondigd en specifieke richtlijnen opgesteld. De richtlijnen hadden nieuwe of verbeterde maatregelen moeten inleiden, met name binnen het rechtssysteem, om een einde te maken aan de verkrachting van minderjarigen. Een tastbare verandering en een belangrijke stap voorwaarts die hierdoor is gezet, is de gewijzigde wet op de zedendelicten 2019, die gepaard gaat met strengere straffen voor daders.
We moeten er echter aan worden herinnerd dat, hoewel we een sterk beleid nodig hebben om ons te begeleiden bij het aanpakken van deze kwestie, consistentie en effectiviteit bij de uitvoering en handhaving van de wet de echte maatregel is die het grootste verschil maakt. Zolang er geen ingrijpende veranderingen zijn doorgevoerd binnen de Family Support Unit (FSU) van de politie, de afdeling Juristen (aanklagers), de rechterlijke macht, het ministerie van Volksgezondheid en de ministeries van Sociale Zaken en Gender- en Kinderzaken, is de implementatie en handhaving van de gewijzigde wet inzake seksuele delicten niet effectief. De dood van Khadijah herinnert ons aan een ander vreselijk incident dat iets meer dan een jaar geleden plaatsvond, toen een ander 5-jarig meisje op brute wijze werd verkracht en verlamd achterbleef. Dergelijke gevallen choqueren ons allemaal en leiden begrijpelijkerwijs direct tot actie. Er zijn echter nog veel andere gevallen van verkrachting bij de FSU die worden onderzocht, en ook bij de bureaus van de staatsconsulenten voor juridisch advies en bij de rechtbanken in het hele land.
Daarnaast is het belangrijk om gerechtigheid te vragen voor een bepaald slachtoffer, maar als burgers zouden we om meer moeten vragen. We hebben een rechtssysteem nodig dat van nature, snel en systematisch alle slachtoffers recht doet. Een rechtssysteem dat ook toegankelijk en kindvriendelijk genoeg is om klachten van kinderen aan te trekken en op te vangen, zelfs zonder ondersteuning van volwassenen. Laten we ervoor zorgen dat er op alle plaatsen waar kinderen naartoe gaan, een mechanisme is waarmee ze vrij en veilig een klacht kunnen indienen en elk gedrag of elke handeling kunnen melden die hen fysiek, emotioneel en/ of psychologisch raakt.
Bovendien moeten we het publiek, inclusief kinderen, informeren over het gebruik van het gratis telefoonnummer 116 om seksueel geweld te melden. Wat nog belangrijker is: we moeten ervoor zorgen dat onze huizen veilig zijn voor zowel vrouwen als kinderen. Onze huizen zijn plaatsen waar verkrachtingen en andere vormen van seksueel geweld tegen kinderen het vaakst voorkomen. Als we echt een einde willen maken aan seksueel geweld, moeten we de onderliggende oorzaken aanpakken, waaronder huiselijk geweld en diepgeworteld gedrag en praktijken, en degenen ondersteunen die ons helpen de stilte te doorbreken. Alleen door dit probleem serieus te nemen, zijn we in staat om de verkrachtingen van kinderen te beëindigen.